X Dent

Za stomatologe

X Dent

Vrste snimanja

U X Dent-u radimo na najmodernijim digitalnim aparatima što nam omogućava da izradimo snimke vrhunskog kvaliteta, a da pri tome pacijenta izložimo minimalnom mogućem zračenju.
xdent dental rendgen cele lobanje
X Dent

2D snimanje zuba

Xdent Ortopan

Ortopan odrasli

Saznaj više ...

ortopan deca

Ortopan deca

Saznaj više ...

Xdent Profilni Cefalogram

Profilni cefalogram

Saznaj više ...

Xdent Dentalni Radiogram

Dentalni radiogram

Saznaj više ...

Xdent Tomografski Snimak

Tomografski snimak

Saznaj više ...

Xdent Paranazalne Supljine 02

Paranazalne šupljine

Saznaj više ...

Xdent Temporomandibularni Zglobovi

TM zglobovi

Saznaj više ...

Xdent Pa Cefalogram

PA Cefalogram

Saznaj više ...

X Dent

3d snimanje

Ortopantomogram

Ortopantomogram, često skraćen kao ortopan, smatra se osnovom stomatološke radiografije. Kada pacijent prvi put poseti stomatologa ili dolazi na redovnu kontrolu nakon dužeg perioda, ortopan je uobičajena dijagnostička metoda.

Na ovom snimku moguće je videti sve zube, kako gornje tako i donje vilice, kao i vilične zglobove i deo sinusne šupljine. Osim vidljivih zuba, snimak otkriva i one koji su još uvek ispod desni, pružajući uvid u njihov status i lokaciju. Snimak takođe prikazuje položaj korenova zuba, njihove međusobne odnose i ukupno stanje kosti vilice.

Dečiji ortopantomogram

Dečiji ortopantomogram je rendgenska slika sa maksimalno redukovanim zračenjem do 40% koji daje panoramski pregled gornje i donje vilice, zuba, korena zuba i okolnih struktura kod dece. Ova slika je posebno prilagođena anatomiji i veličini dečije vilice.

Dečiji ortopantomogram je koristan u:

  • Detekciji karijesa koji se ne može videti golim okom ili sa standardnim zubnim rendgenima.
  • Praćenju razvoja i erupcije mlečnih i stalnih zuba.
  • Identifikaciji problema sa razvojem vilica ili zuba, kao što su nepravilno pozicionirani zubi, impaktirani zubi ili ciste.
  • Planiranju ortodontskih intervencija.
  • Detekciji trauma ili povreda zuba i vilica.
  • Identifikaciji patoloških promena u kostima vilice.

Profilni cefalogram

Digitalni telerendgen je digitalna metoda snimanja koja omogućava dobijanje rendgenskih slika celog lica, uključujući i profil glave. Ovaj tip rendgenskog snimka često se koristi u ortodonciji kako bi se procenili odnosi između zuba, vilica i ostalih kostiju lica.

U odnosu na tradicionalne rendgenske metode, digitalna verzija nudi brže snimanje, manju izloženost zračenju i mogućnost lakšeg spremanja i deljenja slika.

Dentalni radiogram

Dentalni radiogram je slika pojedinačnog zuba koja se dobija pomoću X-zraka (radiografske tehnologije). U stomatologiji se koristi za dijagnostiku različitih stanja i oboljenja zuba i potpornih struktura. Postoji više vrsta dentalnih radiograma:

1. Periapikalni radiogram: Prikazuje celi zub, od krune do vrha korena, kao i okolne kosti. Često se koristi za dijagnostikovanje infekcija korena, karijesa ili drugih problema u samom zubu.

2. Bitewing radiogram: Prikazuje krunični deo gornjih i donjih zuba. Ovaj tip radiograma često se koristi za otkrivanje karijesa između zuba.

Dentalni tomografski snimak

Dentalni tomografski snimak, poznat i kao 3D radiogram (Cone Beam Computed Tomography – CBCT), je specijalizovana vrsta kompjuterske tomografije (CT) koja se koristi u stomatologiji. Ovaj snimak pruža trodimenzionalne (3D) slike zuba, mekih tkiva, nervnih puteva i kosti u craniofacijalnoj regiji u jednom skeniranju.

CBCT ima nekoliko prednosti u odnosu na tradicionalne dentalne rendgenske tehnike:

Detaljnost: Pruža detaljne 3D slike, što omogućava precizniju dijagnostiku i planiranje tretmana.

Manje zračenja: Iako koristi više zračenja nego standardni dentalni rendgen, generalno koristi manje zračenja od tradicionalnog CT skeniranja.

Brzo skeniranje: Većina CBCT skeniranja traje manje od 20 sekundi, što je znatno brže od tradicionalnih CT skeniranja.

RTG snimak paranazalnih sinusa

Snimanje paranazalnih supljina je dijagnostički postupak koji se koristi za procenu stanja i zdravlja paranazalnih sinusa, što su šupljine u kostima lica oko nosa. Ovaj postupak ima nekoliko svrha i koristi se za:

  • Dijagnozu sinuzitisa: Snimanje paranazalnih sinusa se često koristi za potvrdu dijagnoze sinuzitisa, koji je upala paranazalnih sinusa. Snimci mogu pomoći u određivanju težine upale i da li je bakterijska ili virusna.
  • Planiranje hirurških zahvata: Pre operacije na sinusima (kao što je endoskopska sinusna hirurgija), snimanje paranazalnih sinusa može pomoći hirurgu da tačno vidi anatomiju i stanje sinusa, što je od suštinskog značaja za planiranje i izvođenje operacije.
  • Procena tumora i abnormalnosti: Snimanje paranazalnih sinusa može otkriti prisustvo tumora, polipa ili drugih nepravilnosti u sinusima.
  • Evaluacija anatomskih varijacija: Pomaže u identifikaciji anatomskih varijacija i abnormalnosti u sinusima koje mogu biti uzrok ponavljajućih problema sa sinusima.
  • Ishod lečenja: Nakon tretmana sinusitisa ili hirurške intervencije, snimanje paranazalnih sinusa može se ponoviti kako bi se procenio ishod lečenja i osiguralo da su sinusni putevi slobodni i da nema komplikacija.

Snimanje TMZ

Snimanje temporomandibularnog zgloba (TMZ) koristi se za procenu i dijagnostiku problema povezanih sa temporomandibularnim zglobom, što je zglob koji povezuje donju vilicu (mandibulu) sa lobanjom. Ovaj zglob ima ključnu ulogu u otvaranju i zatvaranju usta, žvakanju hrane, govoru i drugim funkcijama usne šupljine. Evo nekoliko glavnih svrha snimanja temporomandibularnog zgloba:

  • Dijagnoza temporomandibularnih poremećaja (TMD): Snimanje TMZ može pomoći u postavljanju dijagnoze TMD-a, što obuhvata različite stanja i poremećaje vezane za ovaj zglob. TMD se može manifestovati kao bol u zglobu, ograničenje pokreta vilice, zvukovi prilikom otvaranja ili zatvaranja usta, glavobolje i druge simptome. Snimci pomažu u identifikaciji problema u zglobu.
  • Planiranje lečenja: Za pacijente sa ozbiljnim TMD-om ili drugim problemima u TMZ, snimanje može pomoći u planiranju tretmana. Na osnovu snimaka, stručnjaci mogu odlučiti o terapiji, koja može uključivati konzervativne metode (kao što su fizioterapija i nošenje splintova) ili hirurške intervencije.
  • Procena anatomije i struktura: Snimanje TMZ-a omogućava detaljnu procenu strukture i anatomije zgloba, uključujući diskus (meniskus) i okolna tkiva. To je korisno za identifikaciju eventualnih problema, kao što su dislokacija diska ili degeneracija zgloba.
  • Ishod terapije: Nakon sprovedenog lečenja TMD-a, snimanje TMZ-a se ponekad koristi za praćenje ishoda terapije i da bi se osiguralo da je zglob vraćen u normalnu funkciju.

PA Cefalogram

Posteriorni i anteriorni snimak glave su dve različite radiografske tehnike koje se koriste u medicini i stomatologiji za različite svrhe:

Posteriorni snimak glave: Ovo je rendgenski snimak (radiografija) glave i vrata koji se obično izvodi sa pacijentovim licem okrenutim prema rendgenskom izvoru (najčešće se koristi kod ortodontskih i stomatoloških pregleda). Posteriorni snimak omogućava procenu položaja zuba, kostiju vilice, te odnosa između gornje i donje vilice.

Anteriorni snimak glave: Ova radiografska tehnika se izvodi sa pacijentovim licem okrenutim suprotno od rendgenskog izvora. Anteriorni snimak glave se često koristi za dijagnostiku problema u prednjem delu glave i vrata, kao što su frakture, povrede, tumori, ili za procenu anatomskih odnosa u tom regionu.

Obe ove tehnike se često primenjuju u stomatologiji i ortodonciji za planiranje i praćenje tretmana, za detekciju problema sa zubima, vilicama i mekim tkivima u usnoj šupljini, kao i za praćenje razvoja vilica kod dece. O izboru između posteriornog i anteriornog snimka odlučuje specifična potreba pregleda i to šta se želi videti na radiografiji.